Açıklama
*TARİHÇESİ:
Afrika ve Orta Doğu’ya özgü bir fal çeşidir. Ateş falının doğum noktası bugün İran olarak bildiğimiz topraklardır. M.Ö. 6. Yüzyıl ve M.S. 7. Yüzyıl arasında Pers İmparator’luğunun resmi dini Zerdüştilik’ti. Bu inanışta dört kutsal element olan ateş, toprak,su ve hava farklı erdemleri sembolize eder ve bu elementler kutsal ayinlerde farklı amaçlarda araç olarak kullanılırdı. Zerdüştler ateş elementini geleceği görmek için bir araç olarak kullanırlardı. Bu dönemde ateş falı olgusu ortaya çıkmış ve zamanla dünyanın çeşitli yerlerine yayılmıştır.
Ateş falı ilk ortaya çıktığı zamanlarda durugöze sahip bir medyumun yaktığı boy ateşini köz olana kadar dualarla izlemesi ve köz olan ateşe çeşitli bitkileri atıp çıkan kıvılcımlardan geleceği yorumlaması şeklinde gerçekleşirdi. Zaman içerisnde bu teknik başka biçimlere evrilmiştir.
*ATEŞ FALINA NASIL BAKILIR METOTLARI NELERDİR:
Ateş falı genel olarak geleceği görmek ve oluşabilecek kötü olaylardan sakınmak için bakılan bir faldır. Ateş falına sıradan bir falcının bakması imkansızdır. Bu fala bakan kişinin medyum durugözüne sahip olması gerekir; ayrıca ateş falında medyum falına baktığı kişinin negatif enerjisinin kendi üzerine topladığından, baktığı kişiyi rahatlatırken kendisi kötü enerjiyi üzerinde toplar.
Ateş falına günümüzde 3 farklı şekilde bakılmaktadır. Bu yöntemler şöyledir:
1. En güçlü yöntem bakır ya da gümüş bir kaba koyulan toprağın üzerine çeşitli duaların okunduğu yanıcı bir maddenin dökülüp yakılmasıdır. Medyum bu ateşe konsantre olup gelecekten imgeler görür.
2. Bakır ya da gümüş bir kabın içerisine su konulur ve yanına bir mum yakılır. Daha sonra ebced kağıdı suya atılır. Medyum bu kaseden gelecek hakkında görüntüler görür.
3. Bir kase içerisine okunmuş olan su dökülür. Ebced kağıdı yakılarak kaseye atılır. Kase içerisinde kağıdın oluşturduğu kül tortuları medyuma gelecek hakkında işaretleri gösterir.
Değerlendirmeler
Henüz değerlendirme yapılmadı.